Kind van de winter Deze wintermaanden grijs haast ondraaglijk lang ondanks kortere dagen maken me maar bang bij donder en vlagen Lang lig ik in mijn bed luisterend naar natuur en soms lijkt ze te spreken "alles is van korte duur, niets is eeuwig gebleken" Maakt ons dat benauwd of juist haastig vraatzuchtig ons helemaal te vullen met dingen zo vluchtig dat ze langzaam verhullen Wie ik echt is Niet langzaam, niet snel leven laat je verwonderen en is zeker geen spel of te bedonderen